ေပ်ာ္ရႊင္စရာခရစ္စမတ္ပါ

• ေပ်ာ္ရႊင္စရာခရစ္စမတ္မွာ
  သူနဲ႔ဆံုဆည္းခြင့္ ရခဲ့သလို
  လမ္းခြဲခဲ့ဖူးတယ္
  ေပ်ာ္ရႊင္ဖူးသလို ၀မ္းနည္းခဲ့ဖူးတယ္
  ဒါေတြအားလံုးက အနတသက္သက္ပါ
  အခုအခ်ိန္မွာ ေျပာျပခ်င္တာက
  ခရစ္စမတ္ဆိုတာေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းသလဲဆိုရင္
  ေလာကမွာ လူသားေတြအားလံုးအတြက္
  ခရစ္ေတာ္ေမြးဖြားျခင္းခံယူတဲ့ေန႔ဆိုတာပါပဲ
  
  

ခ်စ္သူရဲ႕ဂရုစိုက္မႈ

ခ်စ္သူရဲ႕ဂရုစိုက္မႈခံရခ်ိန္
ရင္ထဲမွာအတိုင္းမသိေပ်ာ္ရႊင္မိ
အရာအားလံုးအားလံုးျပည့္စံုစြာ
ခံစားခဲ့ရပါသည္
ေလာကႀကီးတြင္
အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္
ခ်စ္သူရဲ႕ဂရုစိုက္မႈခံရခ်ိန္ပါပဲ

အနာဂါတ္ကိုေမ႕ထားတယ္

တခါတခါ ကၽြန္မသိပ္ရီခ်င္တယ္----သိလား
ေလာကႀကီးကိုေပါ႕----
ကၽြန္မပတ္၀န္းက်င္း ကိုေပါ႕
တကယ္ရီရတဲ႕လူေတြပါပဲ
ကၽြန္မေလ မေရရာ မေသခ်ာတဲ႕ ဘ၀ကိုေလ်ာက္လွမ္းေနရေပမဲ႕
ေလာေလာဆယ္ ကၽြန္မလုပ္ေနတဲ႕အလုပ္ေလး အဆင္ေျပေနလို႕ ကၽြန္မေပ်ာ္ေနမိတယ္----------
တကယ္ေတာ႕ ကၽြန္မဘ၀ က ဘာဆိုဘာမွ မေသခ်ာတာပါ--------------------------------------
ကၽြန္မ ဒါေတြကိုေတြးျပီး စိတ္ညစ္ေနရင္ ကၽြန္မေသသြားမလားမသိဘူး
အဲ႕ဒါေႀကာင္႕ကၽြန္မ ျဖစ္လာမဲ႕ေဘး ေျပးေတြ႕မယ္ ဆိုျပီး
ပစၥဳပန္ မွာတည္႕တည္႕ ေနတဲ႕ ၀ါဒီ ကိုက်င္႕သံုးေနပါတယ္
ကၽြန္မေလ ဘယ္သူကိုမွလည္း မျပစ္မတင္ခ်င္ေတာ႕ပါဘူး
ကၽြန္မကိုယ္ ကၽြန္မလညး္ အျပစ္မတင္ခ်င္ပါဘူးေလ
ျဖစ္သမွ် အေႀကာင္း အေကာင္းခ်ည္႕ပဲေပါ႕

ဖလမ္းျမိဳ႕ က ဓါတ္ပံုမ်ား

ကၽြန္မ ဖလမ္းျမိဳ႕ က ရွဴ႕ခင္း လွလွေတြ ကို
ဓါတ္ပံုရိုက္ထားတယ္
ကၽြန္မ ဘေလာ႕ မွာ တင္မလို႕ေလ
ကၽြန္မတို႕ ခ်င္းေတာင္ ဘယ္ေလာက္လွသလည္း ဆိုတာကိုေလ
ႀကားတာမဟုတ္ပါဘူး
ခံစားေစခ်င္တာပါ

ခ်င္းေတာင္တန္းမွ လြမ္းခ်င္း

ဖလန္းျမိဳ႕ေလး မွာ ေအးေအးေစးေစး ရွိပါတယ္---

ရာသီဥတုကလည္း သာယာလိုက္တာ------------

ဧပရယ္ လ ျဖစ္ေပမဲ႕ ေျမျပန္႕လို ပူေလာင္ေခ်ာက္ေသြ႕မွဳ႕ေတြ နဲပါးပါတယ္

ကၽြန္မ ျဖင္႕ စိတ္ခ်မ္းသာလိုက္တာ

ဒီလို ေနလို႕ထိုင္လို႕ေကာင္းေနရင္လည္း ကၽြန္မ သူ႕ ကိုသတိရ လြမ္းဆြတ္မိျပန္ေရာ



ခ်င္းေတာင္ကိုသြားတဲ႕လမ္းေတြကေတာ႕ဆိုးလိုက္တာ

ဒါေပမဲ႕ခ်င္းေတာင္ကိုေရာက္ေတာ႕ သာသာယာယာရွိလိုက္တာ



ဘ၀ကလည္း ဆိုး၀ါးတဲ႕ ခက္ခဲတဲ႕ လမ္းေတြကိုျဖတ္သန္းျပီး ရင္ သာယာခ်မ္းေျမ႕တဲ႕ ဘံုဘ၀ေလး မွာေမွးစက္နားရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလညး္ရွင္------------------

ခ်င္းမေလး ရဲ႕ငယ္ဘ၀မ်ား ၃

ကၽြန္မ အလယ္တန္း( ၈ ) တန္း ေအာင္ေတာ႕ ရန္ကုန္ ကိုေရာက္လာခဲ႕ရတယ္
ကိုးတန္း ေပါ႕
အေဒၚအိမ္က ေန ေက်ာင္းတက္ခဲ႕ရတယ္ေလ
အကိုနဲ႕ ကၽြန္မ နွစ္ေယာက္တည္းပါ --အေမ က ခ်င္းေတာင္မွာပဲ ေနခဲ႕တယ္
ခ်င္းေတာင္မွာ အလုပ္လုပ္ျပီး ကၽြန္မတို႕ေက်ာင္းစရိတ္ ကိုပို႕ေပးခဲ႕တယ္

အဲ႕ဒီတုန္းက ကၽြန္မ ျမန္မာစကားမေျပာတတ္ေသးပါဘူး--
တကယ္ပါ လံုး၀မေျပာတတ္တာပါ

ျမန္မာေတြ ေျပာရင္ ျပံဳးျပီး ပဲႀကည္႕ေနရတာေပါ႕
ေနာက္ဆံုး ရီးစားစကားလိုက္ေျပာရင္လညး္ ျပံဳးျပီး ႀကည္႕ေနတာေလ---ျမန္မာစကားမွနားမလည္တာ---
ဒီလိုနဲ႕ ျမန္မာစကား တတ္လာပါတယ္
အခက္အခဲေတြေတာ႕အမ်ားႀကီးပဲ
ျမန္မာစကားေကာင္းေကာင္းမတတ္ေတာ႕ ကၽြန္မအျပဳအမူေတြကရိုင္းေနတတ္တယ္
ကၽြန္မ ကိုယ္တုိင္လည္းမသိဘူးေလ
တခ်ိဳ႕က အျမင္ကပ္ႀကတာေပါ႕
တခ်ိဳ႕ ကေတာ႕ ခင္ႀကပါတယ္
ဒီလိုနဲ႕ ပဲ ကိုးတန္းေအာင္ခဲ႕တယ္-----
ျမန္မာစကား ကို ခက္ခက္ခဲခဲ ေျပာရင္းနဲ႕ ဆယ္တန္း ေျဖခဲ႕ရတယ္
ကၽြန္မ က ဘာသာစကား ေလ႕လာမွဳ႕အားေကာင္းတယ္ပဲေျပာမလားမသိဘူး
ျဖစ္ေတာ႕ျဖစ္သြားပါတယ္
ဒီလိုနဲ႕ပဲ
ကၽြန္မ ဆယ္တန္းကို နွစ္ခ်င္းေပါက္ေအာင္ခဲ႕တယ္
ဂုဏ္ထူးေတာ႕မပါ ပါဘူး
၀မ္းနည္းစရာတစ္ခုက အကိုက မေအာင္ဘူး--အဲ႕ဒီနွစ္ကက်က်န္ရစ္ခဲ႕တယ္

ခ်င္းမေလး ရဲ႕ငယ္ဘ၀မ်ား ၂

ကၽြန္မေလ ခ်င္ျပည္နယ္မွာပဲ ရိုးသားစြာ ေနထိုင္ရင္း----
ေလးတန္း ေရာက္ေတာ႕ အႏၵိယ မွာ ေက်ာင္းသြားတက္ရတယ္
အဲ႕ဒီမွာ ကၽြန္မ အဂၤလိပ္ စကား ေတာ္ေတာ္ေျပာနိုင္လာတယ္

မွတ္မွတ္ရရ ကၽြန္မ အႏၵိယ မွာ ေက်ာင္းတက္ေတာ႕ ကၽြန္မတို႕က လူေကာင္းေတြႀကီးေနတယ္
က်န္တဲ႕ေက်ာင္းသားေတြက ကေလးေလးေတြျဖစ္ေနတယ္
တကယ္ေတာ႕ ကၽြန္မတို႕က ခ်င္းေတာာင္မွာ ေလးတန္းေရာက္ျပီ--ဟိုမွာ သူငယ္တန္းက စျပီး သင္ေနရတာေလ----
ကၽြန္မ အေမက ကၽြန္မတို႕ေမာင္နွမ ကိုပညာေရးေတာ္ေတာ္ဦးစားေပးတယ္
ပညာတတ္ေတြျဖစ္ေစခ်င္တယ္

ေနာက္ပိုင္းေတာ႕ ခ်င္းေတာင္မွာပဲ အလယ္တန္းေအာင္သည္ထိ ေက်ာင္းေနျဖစ္ပါတယ္--
ကၽြန္မႀကြားတာမဟုတ္ပါဘူး
ငယ္ငယ္က ကၽြန္မအကိုက ကၽြန္မေလာက္မေတာ္ဘူး---
မေတာ္တာထက္ ေယာက်ာၤးေလးဆိုေတာ႕အေနေအးတာလညး္ ပါမွာေပါ႕
ကၽြန္မကေတာ႕သြက္တယ္--
ကၽြန္မအကို ကို ကၽြန္မက ဂီတာတီးစသင္ေပးရတယ္ဆိုရင္ယံုႀကမလား
တကယ္ပါ ကၽြန္မ က အရင္စတီးတတ္တယ္
အကိုက မတီတတ္ေသးလို႕ ကၽြန္မက သင္ေပးခဲ႕ရဖူးပါတယ္
ခုေတာ႕လည္း သူက အမ်ားႀကီးသာသြားပါျပီ
ကၽြန္မခ်င္းျပည္နယ္မွာပဲ အလယ္တန္းေအာင္ခဲ႕တယ္-----------------------------------